تجهیزات آماده سازی
تجهیزات پخت
تجهیزات نگهداری
تجهیزات شستشو
تجهیزات نوشیدنی
تجهیزات بستنی
تاریخ قهوه به قرن پانزدهم بر می گردد که بر اساس افسانه و داستان ها می توان به آن پی برد. منشا اصلی دانه های قهوه اتیوپی است. اما اولین شواهد استفاده از قهوه از اوایل قرن پانزدهم میلادی ، در صومعه های صوفیان یمن بوده که خیلی زود در مکه و قاهره پخش می شود.
تا قرن شانزدهم ، تقریبا به بقیه خاورمیانه از جمله ایران رسیده و نهایتاً در هندوستان جنوبی ،شاخ آفریقا و شمال آفریقا رسیده بود و در آخر به اروپا و بریتانیا رسید. اما ممنوعیت هایی در قرن 15 توسط رهبران مذهبی در مکه و قاهره و بعدا توسط کلیسای کاتولیک برای نوشیدن آن اعمال شد.
کلمه قهوه در سال 1582 از طریق شخصی به نام koffie هلندی وارد زبان انگلیسی شد ، که از kahve ترکی عثمانی بر گرفته شد. ریشه آن نیز به نوبه خود وام گرفته شده از قهوه ( qahwah ) در زبان عربی بود.
خود کلمه قهوه ( qahwah ) در زبان عربی در ابتدا به نوعی شراب گفته می شد که از فعل (qaha) به معنای سرکوب کننده اشتها بوجود آمده بود.
قهوه در زمان صفویه جای خود را در میان نوشیدنیهای روزانه ایرانیها باز کرد و نمونهای است از ورود ایران به شبکه اقتصادی جهانی آن دوران. تا قرن نوزدهم که چای به نوشیدنی غالب مردم تبدیل شد.
همچنان این ماده سیاه و تلخ بسته به منطقه جغرافیایی و طبقه اجتماعی دوستداران خود را داشت. امروزه نوشیدن انواع قهوه از جمله قهوه فرانسه، اسپرسو، کاپوچینو و قهوه فوری و شیر قهوه طرفداران زیادی پیدا کرده. البته قهوه ترک بهخاطر محبوبیت میان ایرانیان ارمنی از گذشته در میان مردم رایج بوده و بهواسطه فال قهوه جایگاه خاص خود را داشته.
قهوه از قرن نهم میلادی در ایران نوشیده میشد.
صوفیها با کمک نوشیدن قهوه میتوانستند خود را برای انجام مراسم مذهبی بیدار نگه دارند. در دوران صفوی بود که قهوهخانهها بهعنوان مکانهایی برای تجمع شاعران و هنرمندان در ایران رواج پیدا کرد.
در سال ۱۶۶۴ کاشف الدین یک داروشناس صفوی، یک رساله در مورد ارزشها و خصوصیات قهوه به شاه عباس دوم تقدیم کرد.
تاریخ فرهنگ نوشیدن چای در ایران تنها از انتهای قرن پانزدهم شروع شد. از آنجایی که کشورهای تولید کنند قهوه مسافت زیادی تا ایران داشتند، حمل و نقل قهوه به ایران مشکلات بسیار داشت، ولی نزدیکی تولیدکنندههای عمده چای نظیر چین به جاده اصلی تجارت آن زمان یعنی جاده ابریشم سبب شد که تجارت و حمل و نقل چای با سهولت بیشتری در ایران صورت بگیرد.